sapidus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈsa.pi.dus/, [ˈs̠äpɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈsa.pi.dus/, [ˈsäːpid̪us]
Adjective[edit]
sapidus (feminine sapida, neuter sapidum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sapidus | sapida | sapidum | sapidī | sapidae | sapida | |
Genitive | sapidī | sapidae | sapidī | sapidōrum | sapidārum | sapidōrum | |
Dative | sapidō | sapidō | sapidīs | ||||
Accusative | sapidum | sapidam | sapidum | sapidōs | sapidās | sapida | |
Ablative | sapidō | sapidā | sapidō | sapidīs | |||
Vocative | sapide | sapida | sapidum | sapidī | sapidae | sapida |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- North Italian:
- Ladin: sabe (“clever in a cheeky way”)
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
- Borrowings:
References[edit]
- Walther von Wartburg (1928–2002) “sapĭdus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 11: S–Si, page 201
Further reading[edit]
- “sapidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sapidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.