ορίζω

See also: ὁρίζω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὁρίζω.

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈɾi.zo/
• Hyphenation: ο‧ρί‧ζω

Verb

ορίζω • (orízo) active (past όρισα, passive ορίζομαι, p‑past ορίστηκα, ppp ορισμένος)

1. to define, designate
2. to decide
3. to arrive, reach

   καλώς ορίσατε! ― kalós orísate! ― welcome!

Conjugation

ορίζω   ορίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ορίζω	ορίσω	ορίζομαι	οριστώ
2 sg	ορίζεις	ορίσεις	ορίζεσαι	οριστείς
3 sg	ορίζει	ορίσει	ορίζεται	οριστεί
1 pl	ορίζουμε, [‑ομε]	ορίσουμε, [‑ομε]	οριζόμαστε	οριστούμε
2 pl	ορίζετε	ορίσετε	ορίζεστε, οριζόσαστε	οριστείτε
3 pl	ορίζουν(ε)	ορίσουν(ε)	ορίζονται	οριστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	όριζα	όρισα	οριζόμουν(α)	ορίστηκα
2 sg	όριζες	όρισες	οριζόσουν(α)	ορίστηκες
3 sg	όριζε	όρισε	οριζόταν(ε)	ορίστηκε
1 pl	ορίζαμε	ορίσαμε	οριζόμασταν, (‑όμαστε)	οριστήκαμε
2 pl	ορίζατε	ορίσατε	οριζόσασταν, (‑όσαστε)	οριστήκατε
3 pl	όριζαν, ορίζαν(ε)	όρισαν, ορίσαν(ε)	ορίζονταν, (οριζόντουσαν)	ορίστηκαν, οριστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ορίζω ➤	θα ορίσω ➤	θα ορίζομαι ➤	θα οριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ορίζεις, …	θα ορίσεις, …	θα ορίζεσαι, …	θα οριστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ορίσει   έχω, έχεις, … ορισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … οριστεί   είμαι, είσαι, … ορισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ορίσει   είχα, είχες, … ορισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … οριστεί   ήμουν, ήσουν, … ορισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ορίσει   θα έχω, θα έχεις, … ορισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … οριστεί   θα είμαι, θα είσαι, … ορισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	όριζε	όρισε	—	ορίσου
2 pl	ορίζετε	ορίστε	ορίζεστε	οριστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ορίζοντας ➤		οριζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ορίσει ➤		ορισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ορίσει		οριστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• passive forms with -στ- are more informal (ορίστηκα). Alternatives: with ‑σθ- (ορίσθηκα) are learned, more formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αδιοριστία f (adioristía, “nonappointment”)
• αδιόριστος (adióristos, “not appointed”)
• ακαθοριστία f (akathoristía)
• ακαθόριστος (akathóristos, “vague, indeterminate”)
• αοριστία f (aoristía)
• αοριστικός (aoristikós)
• αοριστολογία f (aoristología)
• αοριστολογώ (aoristologó)
• αόριστος (aóristos, “vague, (grammar): past tense”)
• απεριόριστος (aperióristos, “unlinmited”)
• απροσδιοριστία (aprosdioristía)
• ορίζοντας m (orízontas, “horizon”)
• οριζόντιος (orizóntios, “horizontal”)
• οριζοντιώνω (orizontióno)
• οριζοντίωση (orizontíosi)
• ορίζουσα (orízousa) (mathematics)
• ορισμένος (orisménos, “determined”, participle)
• όρισμα n (órisma)
• ορισμός m (orismós)
• ορίστε (oríste, “here you are!”)
• οριστική f (oristikí, “indicative mood”) (grammar)
• οριστικός (oristikós, “final, definite”)
• υποορισμός m (ypoorismós)

Compounds of the verb: (and see their derivatives)

• αυτοεξορίζομαι (aftoexorízomai)
• αυτοπεριορίζομαι (aftoperiorízomai)
• αφορίζω (aforízo, “excommunicate”)
• διαφορίζω (diaforízo) (mathematics)
• διορίζω (diorízo, “appoint”)
• εξορίζω (exorízo, “exile”)
• επαναπροσδιορίζω (epanaprosdiorízo)
• καθορίζω (kathorízo, “determine”)
• καλωσορίζω (kalosorízo, “welcome”)
• περιορίζω (periorízo)
• προκαθορίζω (prokathorízo, “determine beforehand”)
• προορίζω (proorízo)
• προσδιορίζω (prosdiorízo, “confine”)