singulár

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: singular, Singular, and singulär

Czech

[edit]
Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin singulāris.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈsɪŋɡulaːr]
  • Hyphenation: sin‧gu‧lár

Noun

[edit]

singulár m inan (related adjective singulárový or singulární)

  1. (grammar) singular (a form of a word that refers to only one person or thing)
    Synonym: jednotné číslo
    Antonyms: plurál, množné číslo

Declension

[edit]
[edit]

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • singulár in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • singulár in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • singulár in Internetová jazyková příručka